Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.

13

. عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَظَلَّكُمْ شَهْرُكُمْ هَذَا، بِمَحْلُوفِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، مَا مَرَّ عَلَى الْمُسْلِمِينَ شَهْرٌ خَيْرٌ لَهُمْ مِنْهُ، بِمَحْلُوفِ رَسُولِ اللَّهِ، إِنَّ اللَّهَ يَكْتُبُ أَجْرَهُ وَثَوَابَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَدْخُلَ؛ وَذَلِكَ أَنَّ الْمُؤْمِنَ يُعِدُّ فِيهِ النَّفَقَةَ لِلْقُوَّةِ فِي الْعِبَادَةِ، وَيُعِدُّ الْمُنَافِقُ فِيهِ اغْتِيَابَ الْمَؤْمِنِينَ، وَاتِّبَاعَ عَوْرَاتِهِمْ؛ فَهُوَ غُنْمٌ لِلْمُؤْمِنِ، وَمَعْصِيَةٌ لِلْفَاجِرِ». يَعْنِي شَهْرَ رَمَضَانَ».

إسناده ضعيف وصححه ابن خزيمة.

Ўн учинчи ҳадис

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Мана бу ойингиз сизларга соя солиб турибди», дедилар.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ичган онт ила қасамки, мусулмонларга ундан яхши ой келмаган. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ичган онт ила қасамки,  албатта, Аллоҳ унинг ажру савобини кирмасидан олдин ёзиб қўяди. Негаки, мўмин ибодатга қувват бўлиши учун унга сарф‑харажат тайёрлайди. Мунофиқ эса унда мўминларни ғийбат қилишга ва уларнинг яширин ерларининг кетига тушишга тайёрланади. Бинобарин, у мўмин учун ўлжа, фожир учун осийликдир».

Санади заиф, аммо Ибн Ҳиббон саҳиҳ, деган.

14

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ , قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَمَضَانَ فُتِحَتْ أَبْوَابُ الرَّحْمَةِ، وَأُغْلِقَتْ أَبْوَابُ جَهَنَّمَ، وَسُلْسِلَتِ الشَّيَاطِينُ».

صحيح.