Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Йигирма бешинчи ҳадис:
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳу айтади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам минбарга кўтарилдилар. Биринчи зинага щкўтарилдилар ва: «Омин», дедилар. Кейин иккинчисига кўтарилиб: «Омин», дедилар. Кейин учинчисига кўтарилиб: «Омин», дедилар. Кейин тик туриб, ўтирдилар. «Эй Аллоҳнинг Расули, сиз минбарга кўтрилиб, уч марта «омин» дедингиза?»дедик. Узот: «Ҳа. Биринчи зинага кўтарилган эдим, Жаброил алайҳиссалом олдимга келиб: «Эй Муҳаммад, кимнинг олдида сиз зикр қилинсангизу, сизга салавот айтмаса, Аллоҳ уни узоқ қилсин, даф қилсин! «Омин!» денг», деди, «Омин», дедим. Кейин иккинчисига кўтарилган эдим, Жаброил алайҳиссалом олдимга келиб: «Эй Муҳаммад, «Ким Рамазон ойини топсаю, мағфират қилинмаса, Аллоҳ уни узоқ қилсин, даф қилсин! «Омин!» денг», деди, «Омин», дедим». Кейин учинчисига кўтарилдим. Жаброил алайҳиссалом олдимга келиб: «Ким отаонаси ёки улардан бирини топсаю, жаннатга кира олмаса, –Сулаймон: «Ёки «мағфират қилинмаса» дедилар, иккиланиш мендан», дейди – Аллоҳ уни узоқ қилсин, даф қилсин! «Омин!» денг», деди, «Омин», дедим», дедилар».
Олдинги ҳадиснинг бошқа бир ривояти
Йигирма олтинчи ҳадис:
«Каъбдан ривоят қилинади:
«Аллоҳ таоло шундай деди: «Эй Имрон ўғли Мусо, Мен бандаларимга рўзани фарз қилдим, у Рамазон ойи. Ким қиёмат куни саҳифасида ўнта Рамазон билан келса, у хоксорлардандир. Ким йигирмата Рамазон билан келса, у эзгулардандир. Ким ўттизта Рамазон билан келса, у ҳузуримда энг афзал шаҳидлардандир.
Эй Имрон ўғли Мусо, Мен Аршимни кўтариб турган фаришталарни Рамазон кирганда ибодатдан тўхташларини ва Рамазон рўзадорлари ҳар дуо қилганда «Омин» деб туришларини буюраман. Мен Ўзимга Рамазон рўзадорларининг дуоларини қайтармасликка онт ичдим. Эй Мусо, Мен Рамазон ойида осмонлар, ер, тоғлар, дарахтлару жонзотларга Рамазон рўзадорлари учун мағфират сўрашларини илҳом қиламан».
Хабар Каъб Аҳборга мансуб.