Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.

Нўмон ибн Башир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Абу Бакр розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига кириш учун изн сўрадилар. Шу пайт Оиша розияллоҳу анҳонинг овозлари Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг овозларидан баландроқ чиқаётганини эшитдилар ва кира солиб: «Ҳали овозинг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг овозларидан баланд бўлиб чиқяптими?» деб урмоқчи бўлдилар.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Абу Бакр розияллоҳу анҳуни қайтариб қолдилар. Абу Бакр розияллоҳу анҳу аччиқланиб чиқиб кетганларидан сўнг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Оиша розияллоҳу анҳога: «Кўрдингми, мен сени ана у кишидан қутқариб қолдимми?» дедилар. Бир неча кундан сўнг Абу Бакр розияллоҳу анҳу яна Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига кириш учун изн сўрадилар. Қарасалар иккилари ярашиб олишган экан. Шунда: «Мени урушларингизга шерик қилганингиздек, тинчлигингизга ҳам шерик қилинглар», дедилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Албатта, албатта», дедилар.

Абу Довуд ривоят қилган.

Раҳматуллоҳ Аҳмаджон ўғли