Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Еттинчи ҳадис
Назр ибн Шайбон шундай сўзлаб берди: у Абу Салам ибн Абдурраҳмон ибн Авфни учратиб қолибди. «Менга ўзингиз эшитган, ичида Рамазон зикр қилинган бир нима айтиб беринг», дебди. Абу Салама шундай дебдилар: «Менга Абдурраҳмон ибн Авф розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Рамазонни зикр қила туриб, уни бошқа ойлардан Аллоҳ азза ва жалла афзал қилган нарса билан афзаллигини (ортиқлигини) айтганларини ва шундай деганларини сўзлаб берганлар:
«Дарҳақиқат, Аллоҳ Рамазон ойининг рўзасини мусулмонларга фарз қилди. Мен унинг тунларини бедор ўтказишни суннат қилдим. Ким иймон билан ҳамда савоб умидида унинг рўзасини тутса ва уни бедор ўтказса, гуноҳларидан онадан туғилган кунидек хориж (фориғ) бўлади».
Санади заиф, матни саҳиҳ ҳадис.
Саккизинчи ҳадис
«Рамазон ойига эга бўлган кишига етадиган энг қуйи нарса – агар унинг рўзасини ва бедорлигини гўзал бажарса, гуноҳларидан онаси туққан кундек хориж (фориғ) бўлишидир».
Заиф ҳадис.