– Ва алайкум ассалом! Одатда ким бирор кимсани севса, доим у ҳақида ўйласа, қилган амалларини бирортасини ҳам бажаришга ҳаракат қилса, тушларида ҳам ўша кимсани кўрадиган бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни тушда кўриш учун ҳам у зотни севиш, севиш учун у зотни ким эканликларини кўпроқ таниш, суннатларини ўрганиб унга амал қилиш керак бўлади. Шунинг учун муҳаддис олимлар доимо тушларида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни зиёрат қиладилар.
Аллоҳ таоло “Оли Имрон” сурасида марҳамат қилади : قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ 31. «Агар Аллоҳни севсангиз, бас, менга эргашинг, Аллоҳ сизни севадир ва сизларнинг гуноҳларингизни мағфират қиладир. Аллоҳ ўта мағфиратлидир, ўта раҳмлидир», – деб айт. Аллоҳга муҳаббат, иймон қуруқ гаплар эмас. Одамлар орасида ўзининг иймони борлигини, Аллоҳга муҳаббати борлигини айтиши билан собит бўладиган нарса ҳам эмас. Аллоҳга ҳақиқий муҳаббат, ҳақиқий иймон оғизда айтиладиган гап, виждоний ҳис-туйғу ёки баъзи расм-русумларни адо этишдан иборат иш эмас. Аслида у Аллоҳга ва Унинг Расулига тўлиқ бўйсунишдан иборатдир. «Агар Аллоҳни севсангиз, бас, менга эргашинг...» Ким Аллоҳга муҳаббати борлигини даъво қилса, бу даъвонинг тўғри ёки нотўғрилиги ҳақидаги ҳукм унинг Набий алайҳиссаломга эргашишига қараб чиқарилади. Агар у Набий алайҳиссаломга тўғри эргашса, даъвоси тўғри. Эргашмаса, тўғри эмас. Пайғамбар алайҳиссолату вассаломга эргашиш ҳар бир бандага битмас-туганмас бахт-саодат келтиради. Бу нарса оятда қуйидагича баён қилинмоқда: «Аллоҳ сизни севадир ва сизларнинг гуноҳларингизни мағфират қиладир». Мўмин банда учун Аллоҳнинг муҳаббатидан ҳам яхшироқ бахт-саодат борми?! Бунинг устига, унинг гуноҳларини ҳам мағфират қилиб турса! Ҳа, эй бандалар! قُلْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ فإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الْكَافِرِينَ 32. «Аллоҳга ва Расулга итоат қилинг. Агар юз ўгирсангиз, бас, албатта, Аллоҳ кофирларни севмас», – деб айт. (“Тафсири Ҳилол” китобидан). Тушда кўришнинг ўзи кифоя қилмай, балки Аллоҳнинг фарзлари ва у зот соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларига эргашиш керак. Чунки Абутолибдек зотлар нафақат тушида, балки ўнгида кўрган ва кўмакчиси бўлган. Бу уларга манфаат бермади. Валлоҳу аълам!
