Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Уйланиш вақтим келди, онам бир қизни кўз остиларига олиб қўйган эканлар, онамга у ёқар, оиласи ҳурматли ва жуда яхши экан. Мен ҳам у қизни кўрдим, мастура экан, кўринишидан шаръий илмга эга эди. Онам у қиз билан гаплашиб, мен ҳақимда кўп гапириб берган эканлар. Учрашдик, у қиз мендан Қуръондан қанча ёдлагансиз, деб сўраб қолди. Мен, ишим жуда ҳам кўп, вақтим кам бўлгани учун жуда ҳам кам ҳифз қилганман, биламан, бу менинг нуқсоним, лекин ишлаш ҳам керак, дедим ва сездимки, у менга рад жавобини беради ва рози бўлмайди...Мен ҳам ундан, сиз қанча ёдлагансиз, деб сўрадим ва «Амма» порасини, деган жавобни олдим. Шу тариқа суҳбатимиз тугагач, мен, у қиз розилик бермайди, деб ўйладим. Лекин бир муддат ўтгач, у қиз рози экани ва ҳадяларни қабул қилгани, унга менинг ахлоқим ёққанлиги учун розилик бергани мени ажаблантирди. Унаштириш маросими ва тўйдан кейин, мен ўз ишимга қайтдим.
Кунлардан бир куни у олдимга келиб, Марям сурасини ёдлаб беришимни сўради. Мен ажабландим, чунки бу сурани ёдламаганимни у билар эди. Мен бу сурани ёдламаганман дедим. Шунда у, мен учун шу сурани ёдлашингизни хоҳлайман, деди. Мен рози бўлдим, чунки бу ишим билан уни жуда ҳам хурсанд қилишимни сездим. Шундан сўнг ёдлашни бошладим. Иккаламиз бу сурани ёдлаб тугатдик.
Шундан сўнг Юсуф сурасини ёдлаймиз, деб таклиф киритди. Мен рози бўлдим. Шу тариқа икки йил ичида Қуръонни тўлиқ ёд олдим. Сўнгра у Имом Бухорийнинг ҳадис тўпламини ёдлашни бошлаймизми, деб мени шижоатлантирди. Мен «хўп», дедим. Кунларнинг бирида мен унга билдирмасдан қайнотамнинг олдиларига бориб, аёлим шаръий илмни қанчалик билишини сўрадим.
Қайнотам аёлимни Қуръонни тўлиқ ёд олган, Имом Бухорий ва Имом Муслимларнинг хадис тўпламларини ҳам ҳифз қилганини ва бир қанча курсларни битирганини айтдилар. Мен жуда ҳам ажабландим, чунки ўша вақтда мен сўраганимда, у менга фақатгина «Амма» порасини ёдлагани ҳақида айтган эди. Сўнгра қайнотам менга курслардан олинган дипломларни ва мусобақалардан олинган фахрий ёрлиқларни олиб чиқиб бердилар.
Мен уйга қайтиб, аёлимга юзландим. У менга қараб, агарда мен сизга ўша вақтда Қуръонни тўлиқ ёдлаганимни айтганимда, сиз мени ўта яхши экан, деб ўйлар эдингиз, лекин мен бундай қилмадим. Сиз, аёлим ҳам мени ёдлашимдан шижоатланиб, мен билан бирга ёдлади, деган фикрга борган эдингиз», деди.
Мен ўша куни билдимки, «Солиҳа жуфти ҳалол нафақат уйимнинг бойлиги, балки жаннатимнинг ҳам бойлиги экан».
Таржимон: Камтар
