Нафсни жиловлаш

23:42 / 06.03.2017 | Савол | 3228
Ассалому алайкум! Абу Бакр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: «Лаа илааҳа иллаллоҳ» калимасини ва истиғфорни (яъни «Астағфируллоҳ»ни) кўп айтинг. Чунки шайтон дейди: «Мен инсонларни гуноҳлари билан ҳалок қилмоқчи бўлдим, улар мени «Лаа илааҳа иллаллоҳ» ва истиғфор билан ҳалок қилдилар. Шундан сўнг уларни ҳавойи нафслари билан ҳалок қилдим. Улар ўзларини тўғри йўлдамиз, деб ўйлайдилар» (Имом Термизий ривояти). Нафс сабабли ҳалок бўлмаслик учун қандай дуо ва калималар бор?
Одинахон Муҳаммад Юсуф:
Ва алайкум ассалом!
Бу маънони ҳадиси шарифларда келган бир қанча дуолардан олишимиз мумкин:

عَنْ سَعْدٍ  قَالَ: تَعَوَّذُوا بِكَلِمَاتٍ كَانَ النَّبِيُّ  يَتَعَوَّذُ بِهِنَّ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْجُبْنِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُخْلِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذَلِ الْعُمُرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ الْقَبْرِ». رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ وَالتِّرْمِذِيُّ وَالنَّسَائِيُّ.

Саъд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам паноҳ сўраган калималар билан паноҳ сўранглар:
«Аллоҳим! Мен Сендан қўрқоқликдан паноҳ сўрайман. Сендан бахилликдан паноҳ сўрайман. Сендан ўта қариликка қайтарилишимдан паноҳ сўрайман. Сендан дунёнинг фитнасидан ва қабр азобидан паноҳ сўрайман».
Имом Бухорий, Термизий ва Насаий ривоят қилишган.

عَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ  قَالَ: لَا أَقُولُ لَكُمْ إِلَّا كَمَا كَانَ رَسُولُ اللهِ  يَقُولُ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَجْزِ وَالْكَسَلِ وَالْجُبْنِ وَالْبُخْلِ وَالْهَرَمِ وَعَذَابِ الْقَبْرِ، اللَّهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا وَزَكِّهَا أَنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّاهَا أَنْتَ وَلِيُّهَا وَمَوْلَاهَا، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لَا يَنْفَعُ، وَمِنْ قَلْبٍ لَا يَخْشَعُ، وَمِنْ نَفْسٍ لَا تَشْبَعُ، وَمِنْ دَعْوَةٍ لَا يُسْتَجَابُ لَهَا». رَوَاهُ الْخَمْسَةُ إِلَّا الْبُخَارِيَّ.

Зайд ибн Арқам розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Мен сизларга фақат Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтган нарсаларнигина айтаман:
«Аллоҳим! Мен Сендан ожизликдан, дангасаликдан, қўрқоқликдан, бахилликдан, ўта қариликдан, қабр азобидан паноҳ сўрайман.
Аллоҳим! Нафсимга тақвосини бергин ва уни поклагин. Сен уни поклашда энг яхши Зотсан. Сен унинг яқин дўсти ва мавлосисан.
Аллоҳим! Мен Сендан наф бермайдиган илмдан ва қўрқмайдиган қалбдан, тўймайдиган нафсдан ва ижобат бўлмайдиган дуодан паноҳ тилайман».
Бешовларидан фақат Имом Бухорий ривоят қилмаган.

وَسُئِلَتْ عَائِشَةُ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا: عَمَّا كَانَ رَسُولُ اللهِ  يَدْعُو بِهِ اللهَ، قَالَتْ: كَانَ يَقُولُ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا عَمِلْتُ وَمِنْ شَرِّ مَا لَمْ أَعْمَلْ». رَوَاهُ مُسلِمٌ وَأَبُو دَاوُدَ.

«Оиша розияллоҳу анҳодан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Аллоҳга дуо қиладиган нарсалари ҳақида сўрашди. Шунда у киши:
«У зот: «Аллоҳим! Мен Сендан ўзим қилган нарсанинг шарридан ва қилмаган нарсанинг шарридан паноҳ тилайман», дер эдилар», дедилар.
Муслим ва Абу Довуд ривоят қилганлар.

عَنْ شَكَلِ بْنِ حُمَيْدٍ  قَالَ: أَتَيْتُ النَّبِيَّ  فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللهِ، عَلِّمْنِي تَعَوُّذًا أَتَعَوَّذُ بِهِ، قَالَ: فَأَخَذَ بِكَتِفَيَّ فَقَالَ: «قُلِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ سَمْعِي، وَمِنْ شَرِّ بَصَرِي، وَمِنْ شَرِّ لِسَانِي، وَمِنْ شَرِّ قَلْبِي، وَمِنْ شَرِّ مَنِيِّي». رَوَاهُ أَصْحَابُ السُّنَنِ.

Шакал ибн Ҳумайд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига бориб:
«Эй Аллоҳнинг Расули! Менга паноҳ сўраб юрадиган сўзларни ўргатинг», дедим.
У зот икки елкамни ушлаб туриб: «Аллоҳим! Мен Сендан қулоғимнинг шарридан, кўзимнинг шарридан, тилим шарридан, қалбим шарридан ва манийимнинг шарридан паноҳ сўрайман», дегин», дедилар».
«Сунан» эгалари ривоят қилишган.

وَعَنْهُ قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ  يَقُولُ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الشِّقَاقِ وَالنِّفَاقِ وَسُوءِ الْأَخْلَاقِ». رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَالنَّسَائِيُّ.

Яна ўша кишидан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳим! Мен Сендан ҳаққа хилоф қилишдан, мунофиқ бўлишдан ва ёмон ахлоқли бўлишдан паноҳ сўрайман», дер эдилар».
Абу Довуд ва Насоий ривоят қилганлар.

وَكَانَ النَّبِيُّ  يَقُولُ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ مُنْكَرَاتِ الْأَخْلَاقِ وَالْأَعْمَالِ وَالْأَهْوَاءِ». رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ بِسَنَدٍ حَسَنٍ.

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳим! Мен Сендан инкор қилинган ахлоқлардан, амаллардан ва ҳавойи нафслардан паноҳ сўрайман», дер эдилар».
Термизий ҳасан санад ила ривоят қилган.
(«Ҳадис ва Ҳаёт» китобидан олинди.)
Валлоҳу аълам