Ассалому алайкум! Менинг 2 фарзандим бор. Биринчи фарзандимга ҳомиладор ҳайтимда жуда коп васвасага тушганман. Ёмон ҳаёллар келарди , улардан қутулиш учун Аллоҳни эслаб, унгауо қилсам, Аллоҳни ҳам ичимдан оавозлар сўкиб, унга нисбатан турли ёмон фикрлар келарди қорқулиб кетардим озим истамасам ҳам. Ҳатто ухлай олмасдим. Намозни ҳам оқиёлмай қолдим, басмалани ҳам айтолмай қолдим. Мийям тинмасди, кимни нимани болса сокиб, ёмон корганман. Ва бу ҳол 2, 3 йил гача давом этган. Коп тавбалар қилганман. Яқинда куфр ҳақида эшитиб, никоҳим ботил болдими деб сиқилиб кетяпман. Мен куфр келтирганманми ёқми билмайман, лекин руҳий аҳволим жуда заиф болиб кетган эди ошанда. Айтингчи бу ҳолатларда мен куфр келтирганманми? Никоҳимизни қайта янгилаш керакми? Буни қандай жуфтимга айтаман . Илтимос маслаҳат беринг
– Ва алайкум ассалом! Сизники узрли, беморликники. Иншааллоҳ куфр бўлмаган, никоҳингизга ҳам таъсири йўқ. Валлоҳу аълам!
