Абу Салама ибн Абдурраҳмон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Оишанинг олдига унинг эмикдош иниси билан кирган эдим, у ундан Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг жунубликдан ғусл қилишлари ҳақида сўради. У бир соъ сиғимли идиш олиб келтириб, ғусл қилди. Биз билан унинг ўртасида парда бор эди. У бошидан уч марта сув қуйди».
Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг завжалари сочларини вафрадек бўлгунча олишарди».
Муслим ривоят қилган.
Изоҳ: Араб тилида соч узунлигига қараб, турлича аталади. Қулоқнинг юмшоғига тушган соч «вафра», елкага тушгани «лимма», иккаласининг ўртасида бўлса, «жумма» дейилади. Баъзилар: «Елкадан пастга тушган сочга ҳам «вафра» сўзи ишлатилади, бу ерда шу маъно назарда тутилган», дейишган.
Қози Иёз айтади: «Маълумки, араб аёллари сочларини ўриб юришган. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг аёллари у зот вафот этганларидан кейин зийнатланишни тарк қилганлари учун соч тарашни осонлаштириш мақсадида шундай қилишган (яъни сочларини қисқартиришган) бўлса керак».
Баъзи уламолар мана шу ҳадисни аёл кишининг соч кесиши жоизлигига далил қилиб олганлар.
Аммо соч кесишда ўзга диндагилар одатига тақлид қилиш ҳамда эркакларнинг сочига ўхшатиш жоиз эмас. Валлоҳу аълам
